Feminisme ontmoet nog veel weerstand, mogelijk omdat feminisme zich verzet tegen en kritiek heeft op gedrag van anderen. Dat roet weersyand op. Een efficientere vormbkan zijn om feminisme te benaderen als moddel tot persoonlijke groei en ontplooiing. Dat roept in het ideale geval inspiratie en empowerment op.
Saturday, October 16, 2010
Thursday, September 30, 2010
Het decolette is niet voor mannen uitgevonden
Al borstvoedend valt het muntje: het decollete is voor baby's uitgevonden! Tip: topje omhoog, decollete omlaag en je kunt discreter in het openbaar voeden.
Het ikea borstvoedingshoekje
Iedere werkgever van een bordtvpedende vrouw zou het moeten hebben: een ikea bprstvoedinhshoekje. Twee gemakkelijke stoelen, een tafeltje , een plant en een kamerscherm
Tuesday, September 07, 2010
Microfeminism: Verdedig je naam
Krijg je een brief met achter jou voornaam de achternaam van je man? Stuur ze eem vriendelijk bedankje voor de brief en vraag of ze hun adresboek willen corrigeren met je eigen naam
Tuesday, August 31, 2010
Het Queylcolbert
Een leuke fusie tussen commercieel feminisme en draagdoekwerken: het Queylcolbert. Spreek uit: [kwijlkolber].
Geschikt voor draagdoekwerkende mannen en vrouwen. Gemaakt van een wat grover geweven of gemeleerde stof waarop kwijl-en kotsvlekken van baby's niet te zien zijn. Verkrijgbaar in allerlei tailleringen, kleuren en modellen die flatterend zijn voor allerlei soorten lichamen. Bijpassende draagdoek in dezelfde of bijpassende stof ook te koop.
Geschikt voor draagdoekwerkende mannen en vrouwen. Gemaakt van een wat grover geweven of gemeleerde stof waarop kwijl-en kotsvlekken van baby's niet te zien zijn. Verkrijgbaar in allerlei tailleringen, kleuren en modellen die flatterend zijn voor allerlei soorten lichamen. Bijpassende draagdoek in dezelfde of bijpassende stof ook te koop.
Microfeminisme: wildvoeden
Als je een recht wilt hebben moet je het uitoefenen. Baby's eten op een specifieke manier, nl uit de borst van hun moeder.
Alle mensen hebben het recht op ieder gewenst moment en overal iets in hun mond te stoppen. Maar baby's hebben kennelijk minder rechten, want regelmatig worden vrouwen die in het openbaar voeden aangevallen. Zo was er het incident van de borstvoedende vrouw die de trein werd uitgezet. Borstvoeding staat in een fout licht, waarschijnlijk omdat baby's vrouwendingen zijn en dus eng en vies.
Als borstvoeden in het openbaar niet mag, dan moeten alle vormen van eten in het openbaar worden vervoden. Eten van een reep op het perron moet dan ook verboden worden, maar ook eten van een frietje uit de snachbar, ennin feite ook eten in een restaurant. Als baby's verboden wordt om in het openbaar te eten dan moet je wel consequent zijn.
Als je iets aan die rechten van baby's en zogende moeders wilt doen en je bent zo'n moeder, dan is het zaak je kind te voeden, overal zodra het jou en je kind uitkomt.
Voor sommige moeders, die aarzelen om femofobe rukkers die bezwaar maken tegen borstvoeding, meteen met blote borsten om de oren te meppen, zijn er wel handige tussenvormen.
Gebruik dan bijvoorbeeld borstvoedingtops, voor bijna niks te koop bij bv de H&M, waarbij je alleen je tepel hoeft bloot te maken. Je rug blijft dan trouwens ook lekkerder warm.
In een draagdoek kun je nog discreter voeden. Of gebruik een sjaal.
Zo'n meer discrete vorm van in het openbaar voeden is een ideale tussenvorm om het idee van "wildvoeden" te introduceren en femofoben geen handvaten te geven om je aan te vallen op ongewenst huidvertoon.
Alle mensen hebben het recht op ieder gewenst moment en overal iets in hun mond te stoppen. Maar baby's hebben kennelijk minder rechten, want regelmatig worden vrouwen die in het openbaar voeden aangevallen. Zo was er het incident van de borstvoedende vrouw die de trein werd uitgezet. Borstvoeding staat in een fout licht, waarschijnlijk omdat baby's vrouwendingen zijn en dus eng en vies.
Als borstvoeden in het openbaar niet mag, dan moeten alle vormen van eten in het openbaar worden vervoden. Eten van een reep op het perron moet dan ook verboden worden, maar ook eten van een frietje uit de snachbar, ennin feite ook eten in een restaurant. Als baby's verboden wordt om in het openbaar te eten dan moet je wel consequent zijn.
Als je iets aan die rechten van baby's en zogende moeders wilt doen en je bent zo'n moeder, dan is het zaak je kind te voeden, overal zodra het jou en je kind uitkomt.
Voor sommige moeders, die aarzelen om femofobe rukkers die bezwaar maken tegen borstvoeding, meteen met blote borsten om de oren te meppen, zijn er wel handige tussenvormen.
Gebruik dan bijvoorbeeld borstvoedingtops, voor bijna niks te koop bij bv de H&M, waarbij je alleen je tepel hoeft bloot te maken. Je rug blijft dan trouwens ook lekkerder warm.
In een draagdoek kun je nog discreter voeden. Of gebruik een sjaal.
Zo'n meer discrete vorm van in het openbaar voeden is een ideale tussenvorm om het idee van "wildvoeden" te introduceren en femofoben geen handvaten te geven om je aan te vallen op ongewenst huidvertoon.
Sunday, August 29, 2010
Draagdoekwerken 2
Verschillen tussen DDW en kolven
- je hoeft niet weg te lopen naar een bepaalde kolfruimte maar kan discreet voeden in de draagdoek
- hechting met je kind is veel beter
- niet kolven scheelt een hoop gedoe, afwas, potten en pannen
Soorten werk waarvoor DDW geschikt is
- innovatieve werkgevers
- werkgevers die postief staan tegenover vrouwen op het werk
- zittend werk
- Admistratief werk
- emitioneel "zacht" werk, werk waarbij je de zachtheid kan behouden die nodig is voor de omgang met je baby. Dat kan neerkomen op werk waarbij je veel alleen achter een computer zit.
- als je het gevoel hebt de zachtheid naar je kind toe te kunnen behouden in een omgeving van veel werkoverleg, dan kan dat natuurlijk ook.
- je hoeft niet weg te lopen naar een bepaalde kolfruimte maar kan discreet voeden in de draagdoek
- hechting met je kind is veel beter
- niet kolven scheelt een hoop gedoe, afwas, potten en pannen
Soorten werk waarvoor DDW geschikt is
- innovatieve werkgevers
- werkgevers die postief staan tegenover vrouwen op het werk
- zittend werk
- Admistratief werk
- emitioneel "zacht" werk, werk waarbij je de zachtheid kan behouden die nodig is voor de omgang met je baby. Dat kan neerkomen op werk waarbij je veel alleen achter een computer zit.
- als je het gevoel hebt de zachtheid naar je kind toe te kunnen behouden in een omgeving van veel werkoverleg, dan kan dat natuurlijk ook.
Tuesday, August 17, 2010
Microfeminisme: hou je naam
Microfeminisme is het in je eentje beoefenen van bewustwording op gebied van mensenrechten voor vrouwen. Het geeft je het gevoel dat je feitelijk iets doet.
Als je trouwt heb je in Nederkand het recht om je achternaam te behouden. Beoefen dat recht.
Mer je achternaam behoud je je identiteit, en juist op identiteit worden vrouwen vaak gepakt. Verworven rechten moeten gebruikt worden, anders verdwijnen ze weer. Dit soort dingen werken druppelsgewijs en kunnen een sneeuwbaleffect krijgen maar jij hebt de keus bij welke "meute" je wilt horen.
Als je trouwt heb je in Nederkand het recht om je achternaam te behouden. Beoefen dat recht.
Mer je achternaam behoud je je identiteit, en juist op identiteit worden vrouwen vaak gepakt. Verworven rechten moeten gebruikt worden, anders verdwijnen ze weer. Dit soort dingen werken druppelsgewijs en kunnen een sneeuwbaleffect krijgen maar jij hebt de keus bij welke "meute" je wilt horen.
Thursday, August 12, 2010
Naamfusie
Als twee mensen met elkaar trouwen, kunnen ze kiezen welke achternaam ze willen hebben. Dat leidt uiteindelijk toch tot een soort oneerlijkheid: een van de partners "wint". In her geval van man-vrouw relaties is dat eigenlijk altijd de man. Kinderen krijgen ook bijna altijd de achternaam van hun vader. De vrouw die een verwoede poging doet geemancipeerd te zijn door haar eigen achternaam te houden, voelt zich op den duur vaak een buitenstaander in haar eigen gezin, want ze is de enige met een andere axhternaam.
"
Een alternatief is mogelijk het idee van naamfusie. Partners kunnen zelf kiezennop welke manier ze hun achternamen met elkaar vermengen. "van Wijk" en "Bubberman" worden bijvoorbeeld "Bubberwijk"
Of "van Wijkman".
Ja, het heeft nadelen die ik even niet ga opnoemen. De vraag is: hoe belangrijk vinden we eerlijkheid en gelijkheid? Waar liggen onze prioriteiten werkelijk?
"
Een alternatief is mogelijk het idee van naamfusie. Partners kunnen zelf kiezennop welke manier ze hun achternamen met elkaar vermengen. "van Wijk" en "Bubberman" worden bijvoorbeeld "Bubberwijk"
Of "van Wijkman".
Ja, het heeft nadelen die ik even niet ga opnoemen. De vraag is: hoe belangrijk vinden we eerlijkheid en gelijkheid? Waar liggen onze prioriteiten werkelijk?
Thursday, July 29, 2010
Werken met baby (in draagdoek)
Als emancipatie eigenlijk gaat over het hebben van keuzes, dan vind ik dat zowel mannen als vrouwen een belangrijke keuze niet overwegen na het krijgen van een kind. Althans ik hoor er nooit over. De keus is werken of niet werken. Werken doe je dan buitenshuis en zonder je kind, niet werken doe je thuis en met kind.
Een hele belangrijke optie is wat ik noem een vrouwelijke manier van werken: zeg maar de afrikaanse methode. Werken met je kind in een draagdoek, thuis of buitenshuis. Of althans werken met je kind vlak bij je. Het is de tussenvorm tussen de traditioneel gezien mannelijke keus, buitenshuis werken, en de traditionele vrouwelijke keus, thuis blijven. Het heeft zoveel voordelen dat het echt een kans zou moeten krijgen.
Enig nadeel zou kunnen zijn de sociale acceptatie, maar dat is altijd zo met nieuwe dingen, die hebben tijd nodig totdat ze ineens hip worden. Als dit idee ooit het geluk zou hebben om hip te worden dan is het snel geregeld. Dan gaan we kekke zakenoutfits zien met verwisselbare pads waar kinderen overheen kunnen kotsen en kwijlen, of met prints waar je de vlekken minder op ziet, of met ingebouwde draagsystemen.
Voor mensen voor wie dit de ideale situatie is, want dat is het niet voor iedereen, betekent het dat ze produktief kunnen blijven inplaats van thuis gaan zitten.
Kinderen voelen zich prettig en veilig met hun ouder dicht in de buurt.
Kinderen huilen vrijwel niet als ze veel in een draagdoek worden gedragen, zo toont wetenschappelijk onderzoek aan. In mijn ervaring kun je lange gesprekken voeren met je baby op je lijf gebonden, waarbij je baby geniet van je lijf en vice versa, niet huilt en niet stoort.
Ouders voelen zich ook beter met hun kind vlakbij.
Het hebben van meer keuzes leidt tot werkelijke emancipatie
In mijn ervaring blijft er per dag zo'n vier uur beschikbaar om te werken als je met je baby of kind bent. Dat is de tijd dat baby in de draagdoek hangt waardoor je een a twee handen vrij hebt, in de box speelt of dutjes doet. Als je de avonduren meerekent zou daar nog eens 4 uur bij kunnen komen. In die tijd kun je thuiswerken met laptop en telefoon. Je kunt zelfs liggen werken als je lichaam rust nodig heeft om bv borstvoeding aan te maken. Dat is minstens 4 uur winst ten opzichte van helemaal niet werken. Anno 2010 is thuiswerken een reeele optie.
Deze tussenvorm zou zichtbaar moeten worden en via politiek een reele optie moeten worden.
Er zouden een aantal cultuurveranderingen nodig moeten zijn, die vooral gaan over het uitbreiden van keuzes. Ik noem maar iets: een baby voelt zich lekkerder in een draagdoek als je wandelt. Wandelend werkovetleg zou daarom een optie moeten zijn. Overigens zou dat ook zonder baby's nog niet eens zo'n slecht idee zijn: als je wandelt stimuleer je afwisselend linker-en rechterhersenhelft waardoor data verwerking en intuitie elkaar beter asnvullen. Wandelend werkoverleg kan leiden tot meer produktiviteit en kwaliteit.
Wouter Bos in werkoverleg met een bonusharkende bankdirecteur, al wandelend met een baby in zijn draagdoek, terwijl hij de financiele wereld redt en zijn kind ondertussen op haar hoofdje kust? Ik zie het helemaal voor me. Toch een betere optie dan zo iemand thuis laten zitten?
Als je rillingen krijgt bij dat beeld, probeer dit dan eens: de bonusgraaiende bankdirecteur duwt een buggy met zijn 2-jarige dochtertje.
Het probleem is dat kinderen vrouwendingen zijn, DUS vies en eng en derhalve niet welkom in een glorieuze mannenomgeving als een werklokatie. De achilleshiel zit denk ik in de perceptie van kinderen als enge vrouwendingen.
Hoe groot is het potentieel van mensen die thuis bij hun kinderen blijven en eigenlijk wel een paar uur zouden kunnen thuiswerken of buitenwerken met hun kind in een draagdoek? Welke politieke partij gaat hier eens punten mee scoren?
De denkfout die in Nederland vaak gemaakt wordt is het zwart-wit denken over emancipatiezaken. Alle vrouwen moeten economisch afhankelijk zijn. De enige manier om economisch afhankelijk te zijn is eenbfull time baan. Let op "alle" en "enige". Dit is in feite weer dicriminerend, emancipatie gaat over het hebben van keuzes, en in de uitoefening van die keuzes niet belemmerd worden door negatieve feedback van anderen.
Als ik nadenk over "draagdoekwerkers", om meteen maar eens een nieuw jargon toe te voegen, dan is die vorm van arbeid natuurlijk niet geschukt voor iedereen. Je moet er bv een sterke rug voor hebben. Het soort werk dat je kunt doen is beperkt.
Werk war erg geschikt is voor draagdoekwerkers is bijvoorbeeld het creeren van content, zoals het schrijven van artikelen of boeken. Je jonge kind slaapt 3-5 uur per dag. Je kunt in die tijd binnen gehoorsafstand van je duttende kind thuis veel content genereren. Maar als ik even verder brainstorm kan eigenlijk al het werk dat je achter een kaptop doet, ook gedaan worden met een duttend kind in de belendende kamer.
Tot zover even deze brainstorm, die overigens geheel liggen geschreven is met een slapende baby naast me.
Een hele belangrijke optie is wat ik noem een vrouwelijke manier van werken: zeg maar de afrikaanse methode. Werken met je kind in een draagdoek, thuis of buitenshuis. Of althans werken met je kind vlak bij je. Het is de tussenvorm tussen de traditioneel gezien mannelijke keus, buitenshuis werken, en de traditionele vrouwelijke keus, thuis blijven. Het heeft zoveel voordelen dat het echt een kans zou moeten krijgen.
Enig nadeel zou kunnen zijn de sociale acceptatie, maar dat is altijd zo met nieuwe dingen, die hebben tijd nodig totdat ze ineens hip worden. Als dit idee ooit het geluk zou hebben om hip te worden dan is het snel geregeld. Dan gaan we kekke zakenoutfits zien met verwisselbare pads waar kinderen overheen kunnen kotsen en kwijlen, of met prints waar je de vlekken minder op ziet, of met ingebouwde draagsystemen.
Voor mensen voor wie dit de ideale situatie is, want dat is het niet voor iedereen, betekent het dat ze produktief kunnen blijven inplaats van thuis gaan zitten.
Kinderen voelen zich prettig en veilig met hun ouder dicht in de buurt.
Kinderen huilen vrijwel niet als ze veel in een draagdoek worden gedragen, zo toont wetenschappelijk onderzoek aan. In mijn ervaring kun je lange gesprekken voeren met je baby op je lijf gebonden, waarbij je baby geniet van je lijf en vice versa, niet huilt en niet stoort.
Ouders voelen zich ook beter met hun kind vlakbij.
Het hebben van meer keuzes leidt tot werkelijke emancipatie
In mijn ervaring blijft er per dag zo'n vier uur beschikbaar om te werken als je met je baby of kind bent. Dat is de tijd dat baby in de draagdoek hangt waardoor je een a twee handen vrij hebt, in de box speelt of dutjes doet. Als je de avonduren meerekent zou daar nog eens 4 uur bij kunnen komen. In die tijd kun je thuiswerken met laptop en telefoon. Je kunt zelfs liggen werken als je lichaam rust nodig heeft om bv borstvoeding aan te maken. Dat is minstens 4 uur winst ten opzichte van helemaal niet werken. Anno 2010 is thuiswerken een reeele optie.
Deze tussenvorm zou zichtbaar moeten worden en via politiek een reele optie moeten worden.
Er zouden een aantal cultuurveranderingen nodig moeten zijn, die vooral gaan over het uitbreiden van keuzes. Ik noem maar iets: een baby voelt zich lekkerder in een draagdoek als je wandelt. Wandelend werkovetleg zou daarom een optie moeten zijn. Overigens zou dat ook zonder baby's nog niet eens zo'n slecht idee zijn: als je wandelt stimuleer je afwisselend linker-en rechterhersenhelft waardoor data verwerking en intuitie elkaar beter asnvullen. Wandelend werkoverleg kan leiden tot meer produktiviteit en kwaliteit.
Wouter Bos in werkoverleg met een bonusharkende bankdirecteur, al wandelend met een baby in zijn draagdoek, terwijl hij de financiele wereld redt en zijn kind ondertussen op haar hoofdje kust? Ik zie het helemaal voor me. Toch een betere optie dan zo iemand thuis laten zitten?
Als je rillingen krijgt bij dat beeld, probeer dit dan eens: de bonusgraaiende bankdirecteur duwt een buggy met zijn 2-jarige dochtertje.
Het probleem is dat kinderen vrouwendingen zijn, DUS vies en eng en derhalve niet welkom in een glorieuze mannenomgeving als een werklokatie. De achilleshiel zit denk ik in de perceptie van kinderen als enge vrouwendingen.
Hoe groot is het potentieel van mensen die thuis bij hun kinderen blijven en eigenlijk wel een paar uur zouden kunnen thuiswerken of buitenwerken met hun kind in een draagdoek? Welke politieke partij gaat hier eens punten mee scoren?
De denkfout die in Nederland vaak gemaakt wordt is het zwart-wit denken over emancipatiezaken. Alle vrouwen moeten economisch afhankelijk zijn. De enige manier om economisch afhankelijk te zijn is eenbfull time baan. Let op "alle" en "enige". Dit is in feite weer dicriminerend, emancipatie gaat over het hebben van keuzes, en in de uitoefening van die keuzes niet belemmerd worden door negatieve feedback van anderen.
Als ik nadenk over "draagdoekwerkers", om meteen maar eens een nieuw jargon toe te voegen, dan is die vorm van arbeid natuurlijk niet geschukt voor iedereen. Je moet er bv een sterke rug voor hebben. Het soort werk dat je kunt doen is beperkt.
Werk war erg geschikt is voor draagdoekwerkers is bijvoorbeeld het creeren van content, zoals het schrijven van artikelen of boeken. Je jonge kind slaapt 3-5 uur per dag. Je kunt in die tijd binnen gehoorsafstand van je duttende kind thuis veel content genereren. Maar als ik even verder brainstorm kan eigenlijk al het werk dat je achter een kaptop doet, ook gedaan worden met een duttend kind in de belendende kamer.
Tot zover even deze brainstorm, die overigens geheel liggen geschreven is met een slapende baby naast me.
Subscribe to:
Posts (Atom)