de kracht van afleiding en omzwerving

http://www.ridderradio.com/ (klik op aankondigingen) Uitzendingvan 28-12-2005

Lillith zoekt naar een kontakt met vrouwelijke kracht. Waar zal het over gaan? nog wat aspecten van menstruatie misschien? De kracht van menstruatie is een bewustzijnsverandering. Dat kan alleen geleerd worden door de mogelijkheden van menstruatie als vaardigheden te onderwijzen. Menstruatie is onder patriarchaal bewind ontwikkeld als negatief en te onderdrukken fenomeen. In onze "moderne" tijd wordt het als positief gezien om menstruatie niet als negatief maar als neutraal te zien. Echt modern zou het echter pas zijn, als de kracht van menstruatie bekend zou worden. Het heeft positieve eigenschappen zoals bijvoorbeeld de bewustzijnsverandering die door menstruatie mogelijk wordt gemaakt, die inzichten over het zelf kan geven. Mannen zouden dit ook kunnen nastreven. Pas dan zou aan menstruatie recht worden gedaan. Het mannelijke antwoord op de bewustzijnsverandering die bereikt kan worden met menstruatie is drugs. Er is geen onderwijs over het op een positieve manier ervaren van menstruatie. Er is zo weinig over bekend dat Lillith het onderwerp nu ook even laat rusten, en zoekt naar een nieuwe focus voor vrouwelijke kracht.

Waardering voor vrouwelijke kracht komt pas als je ermee in kontakt wordt gebracht, en in jezelf voelt hoe dat resoneert met iets wezenlijks in jezelf. Pas als je het verlangen voelt om dit in jezelf te laten opbloeien, dan kan je pas werkelijk bezig gaan met het doen opbloeien van vrouwelijke kracht in jezelf.
Lillith komt via Harald Jordan's book terecht op het Labyrint: dat is een soort weerspiegeling van het leven. Je streeft in je leven een doel na, wellicht is dat het uitdrukking geven aan je ware aard. Bij het nastreven van dit doel wordt je voordurend afgeleid.
Zoals de zoektocht naar vrouwelijke kracht in dit radioprogramma het proces, het vrouwelijke aspect is, en het vinden van vrouwelijke kracht het doel dus eigenlijk het mannelijke aspect. Opgezuiverde mannelijkheid zou betekenen dat ieder doel meteen wordt bereikt. Wat is nu de kracht van de afleiding?
Het afgeleid zijn zelf wordt algemeen gezien als negatief. Dat is in feite weer een afwijzing van vrouwelijkheid. Door de omzwerving in deze uitzending ontdekt Lillith dus weer een vrouwelijke kracht: toevallig de kracht van omzwerving. Omzwervingen hebben een bepaalde kracht die niet gezien of herkend wordt, zoals vrouwelijke kracht niet erkend wordt. In iedere omzwerving ben jijzelf aanwezig in het nu. Als iets duidelijk wordt tijdens een omzwerving is dat je niet bij je doel bent, maar je bent waar je nu bent. In het hier en nu. Overgeven aan het labyrinth. Hoe meer je in het nu terecht komt, hoe meer je toegeeft aan je afleiding, hoe meer je je vrouwelijke kracht aanboort. Als het de mannelijke droom is om je doel te bereiken in een nanoseconde, is het de vrouwelijke droom om de afleiding te accepteren, de omzwerving te nemen zoals die is.
Dit sluit weer haarfijn aan op het onbelangrijkheids principe: via het zoeken naar onbelangrijke dingen in de maarschappij kan je vrouwelijke krachten ontdekken. "Afleiding" is zoiets wat onbelangrijk en ongewenst is. Het idee dat het een kracht kan zijn is absurd, net zoals het idee dat vrouwelijkheid een kracht is, iets nastreefbaars, absurd is, in onze door mannelijkheid overheerste maatschapij.
Op het moment dat je aan je doel denkt en gefrustreert bent dat je het niet bereikt hebt knijp je je levensstroom af. Op het moment dat je accepteert dat je weliswaar je doel wilt bereiken maar dat dat via hele andere wegen zou kunnen gaan dan je zelf had bedacht, en je begint ook van die weg te genieten, dan wordt je gevoed door vrouwelijke kracht, zo kostbaar dat het bijna niet te bevatten is. Je komt tot het besef dat je nu leeft en daardoor steek je je stekker in een stopkontakt en wordt je als het ware gevoed. Al die ideeen van voeding, zijn, nu, leven, groeien, kun je vinden in de afleiding van je doel, in het labyrinth wat je bewandelt.
Hoe meer je het labyrinth wilt doen verdwijnen hoe meer je afgeknepen raakt van het leven, van alles wat groeit en bloeit, van alles wat mooi is. Je bereikt uitendelijk wel je doel natuurlijk maar geeft het doel wel vervulling? Het bereiken van het doel zelf duurt ook maar heel kort.

Je zou kinderen kunnen onderrichten in vrouwelijke kracht door ze te onderrichten over labyrint, terwijl ze erin spelen.

maancyclusresonantie

zie voor de plaatjes ook http://www.spacepat.com/lillith/maancyclusresonantie.htm

ritme: er zijn door de cultuur en door de natuur gedicteerde ritmes.

Lichaam: ademhaling, hart, hersengolven
Dag-en nacht ritme, door de draaiing van de aarde om haar as, 24 uur
Maanritme: door de draaiing van de maan om de aarde; ongever 28 dagen en even lang als de gemiddelde menstruatiecyclus van vrouwen.
Seizoenen: door een combinatie van "scheve" aardas en draaiing van de aarde om de zon, 1 jaar
lentepuntverschuiving: door rotatie van de aardas; 25.920 jaar

Deze uitzending gaat over de maanritmes
Eerst iets over frequenties en resonantie. Twee trillingen vormen een versterking van elkaar als ze dezelfde golflengte dus frequentie hebben. Als se ook nog in fase zijn kunnen trillingen een laser vormen. De kracht van een laser ligt niet in de kracht van het licht, maar in de resonantie van het licht. Als twee trillingen een frequentie hebben die zich onderling verhouden als 1 op 2 of 1 op 4, dan blijft de aard van de golf redelijk herkenbaar. Hoe meer een frequentie gebruikt wordt die vlak in de buurt ligt van de oorspronkelijke frequentie, hoe meer de som van beide golven een heel ander patroon gaan vormen. Over een paar omwentelingen genomen, zijn de oorspronkelijke golven helemaal niet meer herkenbaar.

Dit idee wordt toegepast op maancyclusritmes. Vrouwen zouden een vrouwenlaser kunnen vormen door gelijktijdig te gaan menstrueren. Dit wordt al bereikt door veel met elkaar op te trekken of samen in een huis te gaan wonen. De resonantie kan ook nog eens afgestemd worden op de maancyclus, door tijdens de vier uiterste maanstanden naar buiten te gaan en bewust kontakt te maken met aarde en maan. Mannen kunnen op dezelfde manier een vrouwelijkHEIDSlaser kunnen vormen. Het is een goed idee om hier eens onderzoek naar te gaan doen.

Een ander aspect van resonantie en frequentie in relatie tot de maan/menstruatiecyslus is dat deze enorm verstoord is door een jaar indeling te kiezen van 12 maanden van 31 of 3o dagen. dit ligt dicht genoeg naast 13 manen van 28 dagen om de resonantie met de maancyclus, en daar mee de vrouwelijke kracht volledig te saboteren.

UItnodiging om zelf de invloed van de maan op je lichaam en geest te onderzoeken door iedere dag een opvallend aspekt van de dag te noteren, en die lijst achteraf na een jaar te vergelijken met de maanstanden. Die geeft je informatie over jouw prive maancylcus, en kan je helpen om zelf in resonantie te komen met je maancyclus.

Een vrouwelijke onderzoek naar ritmes gaat niet over nummers en berekeningen maar over gevoel, kwaliteit, kontakt. leren resoneren met de maancyclus betekent dus eerst om te leren hoe je zelf reageert op de maancyclus, en daarna te anticiperen op die reaktie. ALs er momenten zijn in je maancyclus waarop je meer of juist minder kan concentreren, plan den je activiteiten zodat je je concentratie-behoevende zaken plant op het moment dat ze ook het gunstigst zijn in de maancyclus. Dit geldt dus voor zowel mannen als vrouwen.
Met het idee van maancyclusresonantie kunnen mensen in resonantie komen met de maan, met vrouwelijke kracht, maar zeker ook met zichzelf en hun persoonlijke maancyclus. Wat zou dat opleveren?

Ritmes en Rituelen

Uitzending 14 dec. 2005

De ontdekkingstocht deze uitzending voert me via Harald Jordan's ideeen over vrouwelijke architektuur, via ritmes naar rituelen.
Jordan zegt dat vrouwelijkheid sterk tot uitdrukking komt via ritmes. Vrouwen zijn ritmisch op een diep-lichamelijke manier: ze hebben een menstruatiecyclus.
In onze samenleving worden "goede" vrouwen onder andere gekenmenkt door het volledig onbeinvloedbaar zijn door hun menstruatiecyclus. Ze hebben geen cyclus-gerelateerde emotieschommelingen.
Trouwens, Menstruatiecyclus-gerelateerde eigenschappen zijn alleen bekend voorzover ze negatief zijn.
Ik herinner me dat ik eens een paar jaar lang elke dag in mijn agenda een woord opschreef wat iets van die dag samenvatte. Ik deed dat om mijn eigen cyclus te leren kennen. Tegen beter weten in, want ik wist dat ik als geemancipeerde vrouw boven mijn cyclus stond. Zelfs van mijn menstruatie had ik geen enkele last.
Na een flinke tijd, vatte ik alle woorden die ik opgeschreven had samen in een diagram. Het diagram was een cirkel, verdeeld in 28 taartpunten. Iedere taartpunt weerspiegelde een dag in mijn cyclus. De eerste dag was de eerste menstruatiedag, en stond onderaan, vandaaruit telde ik tegen de wijzers van de klok in omhoog. Langs de buitenrand schreef ik de woorden die ik in mijn agenda had gezet. Iedere cyclus was een ring om de vorige heen, en steeds schreef ik weer de woorden over die ik in mijn agenda had gezet, bij de bijbehorende cyclusdag. Tot mijn verbazing stond er bij iedere cyclusdag heel vaak een woord met ongeveer dezelfde betekenis. Ik was redelijk geschokt door het resultaat. Door de jaren heen had ik enkele keren een nieuwe partner ontmoet, maar achteraf gezien bleek dat steeds op dag 10 van mijn cyclus gebeurd te zijn!!
Ook bleek, dat ik steeds enkele dagen na de ovulatie een belangrijke beslissing had genomen.
Onderzoek naar deze aspecten van de menstruatiecyclus zou heel veel goede dingen kunnen opleveren. Bijvoorbeeld: als je voor jezelf hebt ontdekt, dat je ook op een bepaald punt in jouw cyclus heel goed beslissingen kunt nemen, stel dan het nemen van die beslissing uit tot je op dat punt van je cyclus bent beland!!

Rtimes en rituelen hebben veel met elkaar te maken. Gedurende de uitzending ontdek ik dat een ritueel iets is wat je dichter bij jezelf kan brengen. Kleine gedragspatronen die je al hebt, kunnen ook gezien worden als rituelen. Dingen als thuiskomen, thee voor jezelf zetten, en met je benen opgetrokken op de bank kruipen. Dit soort rituelen worden algemeen niet als ritueel herkend, en ook niet als een gelegenheid om vrouwelijke kracht te versterken. Dat kunnen ze wel worden, als je er op deze manier naar kijkt en de kracht en waarde ervan meer gaat waarderen. Hoeveel mensen vandaag de dag hebben geen moeite om tot zichzelf te komen? Het her-ontwikkelen van persoonlijke rituelen kan daarbij helpen. Hoe maak je zelf een ritueel? Ontwerp het, bouw uit wat je al aan rituelen hebt. 's Ochtends opstaan, thuiskomen, rituelen rond verandering. De enige voorwaarde aan een ritueel is dat het een begin, een midden en een eind heeft.

Maar goed, om op het boek van Harold Jordan terug te komen; Hij beschrijft een wereld die volledig is vormegegeven door vrouwelijkheid. Een van de aspecten is het aanwezig zijn van plaatsen waar de andere sexe niet mag komen, Dus vrouwenplaatsen en mannenplaatsen. Op deze manier kunnen beide seksen in kontakt komen met hun eigen essenitiele energie. Dit komt overeen met een idee wat ik vele jaren geleden had: overheids-gesponsorde menstruatiehuizen. Stel je voor: je begint te menstrueren, gaat naar het menstruatiehuis, wordt verwelkomd met een kopje thee en een glimlach, er zijn heerlijke geuren, en prachtige kleuren, rode kamers, witte kamers, zachte kussens. Heiligbeenmassages, een shop om menstruatie-geschikte kleding en inspirerende vrouwenboeken te kopen. Een labyrinth om een wandelmeditatie te doen. Ga zo maar door! In een femininistisch manifest, zou een menstruatiehuis een van de politieke eisen kunnen zijn.

Volgende week meer over vrouwelijke architektuur en nog veel meer.....

Kontakt, architectuur, ritme

Uitzending 7-12-2005

Weer een spannend, heerlijk uurtje Lillith. Niet een gewoon radioprogramma maar een brainstormsessie met een kopje koffie, wat boeken en jou natuurlijk.
Ik wil me vandaag bezig houden met het boek van Harald Jordan, getiteld: Het creeeren van krachtruimten. Interessant vind ik, dat Jordan het woord kracht gebruikt bij ruimte en vrouwelijkheid associeert met kracht. Kennelijk is hij een man die niet bang is om zijn vrouwelijkheid te gebruiken.
Jordan heeft een hoofdstuk gewijd aan vrouwelijkheid en architektuur. Hij weet veel meer over vrouwelijkheid dan ik. Ik zelf geef er wel de voorkeur aan om vrouwelijkheid steeds weer opnieuw te ontdekken, in het nu. Maar het is leerzaam om te kijken wat anderen erover bedacht hebben.

Ik ben tussendoor ook benieuwd naar de ideeen die luisteraar Dreadrat over vrouwelijkeid heeft. Dreadrat zegt dat kunstenaars vaak vrouwelijke eigenschappen hebben. Ik vraag me hoe dat komt. Ik kan vaak goed met kunstenaars opschieten omdat kunstenaars meer in kontakt staan met zichzelf. Is dat dan een vrouwelijke eigenschap? Zou kunnen. Ik sprak afgelopen weekend een militair, die misschien uitgezonden wordt naar Afganistan. Hij kon zich losmaken van zichzelf door grapjes te maken over het doden van mensen, en daardoor mensen doden. Het leger is een typisch mannelijke organisatie, en mannelijkheid heeft kennelijk wel iets te maken met je kunnen losmaken van jezelf.

Als pratend kom ik op het idee van een Universiteit via vrouwelijke evolutiepatronen, waarbij een van de gidsende eigenschappen het inkontakt staan met jezelf is. Dit in tegenstelling tot universiteiten waar je je juist moet losmaken van je gevoel en jezelf, en je moet richten op je rationele vaardigheden.
Klinkt dat krankzinnig? Dat komt omdat we zo mannelijk georienteerd zijn. Alles wat vrouwelijk is is dan krankzinnig.
Ik weet niet wat er op een op vrouwelijke technologie gerichte universiteit gebeurt.
Dat weet je pas na een paar honderd jaar evolutie, zoals we hebben gehad met op mannelijkheid gerichte universiteiten.

Gericht op zijn, niet op brein. Creeeren van uit je zijn, niet vanuit je brein.

Jordan: vrouwelijkheid is tijdsbeleving. De kracht van tijd, rituelen, verandering. Het gaat meer om het wezenlijke, het proces, dan om het estetische en materiele.
Jordan lanceert het idee van helende tijden, tegenover het bekende idee van helende plaatsen.
Een heel nieuw concept: Als je je daarin zou gaan verdiepen zou je al een hele vakgroep op de vrouwelijk universiteit kunnen vullen.
Dreadrat lanceert het idee van Tipi's en yurts als vrouwelijke architektuur. Hij zegt dat er geen scherpe hoeken in zijn, en dat de energie er meer in circuleert. Lillith ervaart dat de energie meer spiraalt.

Kelten stonden negatief tegenover het vastleggen van de realiteit in door middel van schrift. Er werd altijd beweerd dat de "beschaving" pas begon toen het schrift uitgevonden was. Dat wil zeggen: de MANNELIJKE beschaving begon toen. Innerlijke kennis van de kelten kon niet door een uiterlijke vorm kenbaar gemaakt worden. Dus deze innerlijke kennis cultuur is vrouwelijk

Jordan stelt dat nomadische culturen vrouwelijk zijn, en zodra men op een plek blijft wordt de cultuur partiarchaal.
Dreadrat citeert Descarter: "ik denk dus ik ben". Lillith poneert de vrouwelijke versie hiervan: IK VOEL DUS IK BEN.

Een reden dat de bouwkunde uit matriarchale culturen zich niet heeft kunnen manifesteren is ook, dat het vrouwelijkeeen kunst van rituelen en daarmee tijdsgebonden gebeutenissen impliceert die zich niet in (statische, tijdloze) gebouwen laat uitdrukken.
In het leren apprecieren van ritme en dat toepassen in architectuur ligt een enorme mogelijkheid om verder te ontwikkelen.
Op wat voor manier vind je ritme in architektuur terug? BV Stonehenge. Voor vrouwelijk bouwen is veel tijd nodig. Moet zintuigelijke, inzichtelijke brug maken tussen schets en gebouw.
Dus veel meer tijd nodig om te bouwen. Dat lijkt absurd. Maar alles wat vrouwelijkheid uitdrukt lijkt absurd in een mannelijk georienteerde cultuur.